Een korte biografie van de Eerbiedwaardige Meester Hsuan Hua

 

De Eerbiedwaardige Meester wiens Dharmanaam is An Tse en Stijlnaam is Tu Lun ontving de Dharma van de Eerbiedwaardige Meester Hsu Yun en werd de Negende Patriarch van de Wei Yang School. Zijn naam is Hsuan Hua en wordt ook ‘De Monnik in het Graf’ genoemd. Een inwoner van Shuangcheng gemeente van Jilin provincie, hij was geboren op de zestiende dag van de derde lunaire maand in het jaar Wu aan het einde van de Qing Dynastie. Zijn vader’s naam was Bai Fuhai. Zijn moeder wiens meisjesnaam was Hu, at enkel vegetarisch eten en reciteerde de Boeddha zijn naam gedurende haar leven. Wanneer ze zwanger was met de Meester bad ze tot de Boeddha’s en Bodhisattva’s. De nacht voor zijn geboorte zag ze in een droom Amitabha Boeddha briljant licht uitstralen. Daarna was de Meester geboren. Als kind volgde de Meester zijn moedersvoorbeeld en at enkel vegetarisch eten en reciteerde de Boeddha zijn naam. Op zijn elfde werd hij zich bewust van de grote kwestie van geboorte en sterven en de kortheid van het leven en besloot om het huiselijk leven te verlaten. Op zijn vijftiende nam hij toevlucht onder de Eerbiedwaardige Meester Chang Zhi. Op zijn negentiende stierf zijn moeder en hij verzocht de Eerbiedwaardige Meester Chang Zhi van Sanyaun Tempel om zijn hoofd te scheren. Gekleed in zijn monnikengewaden bouwde hij een simpele hut bij zijn moeder’s graf en observeerde de beoefening van kinderlijke toewijding. Gedurende deze tijd boog hij tot de Avatamsaka Soetra, voerde erediensten en zuivere boetedoeningdiensten uit, beoefende Chanmeditatie, bestudeerde de leringen en beschouwingen en volgde strikt de regel om slechts één maaltijd per dag te eten in de middag. Terwijl zijn vaardigheid steeds zuiverder groeide winde hij de bewondering en respect van de bevolking. Zijn intens oprechte inspanningen om zichzelf te zuiveren en te cultiveren ontroerde de Boeddha’s en Bodhisattva’s evenals de Dharmabeschermende goden en draken. De miraculeuze beantwoordingen waren zo talrijk dat ze niet te tellen waren. Terwijl het nieuws van deze bovennatuurlijke gebeurtenissen zich wijd en ver verspreidde werd de Meester beschouwd als een notabele monnik.

 

De Meester beschouwde de Eerbiedwaardige Meester Hsu Yun als een grote held van het Boeddhisme, en ging eerbied betuigen aan hem in 1946. De Eerbiedwaardige Meester Hsu Yun zag dat de Meester een buitengewoon persoon zou worden in de Dharma en droeg de Dharmapuls over aan hem, wat hem de Negende Patriarch van de Wei Yang School, en de zesenveertigste generatie sinds de Patriarch Mahakashyapa maakte. In 1948 nam de Meester afscheid van de Eerbiedwaardige Meester Hsu Yun en ging naar Hong Kong om de Dharma te propageren. Hij gaf de vijf scholen evenveel aandacht (Chan (meditatie), Leer, Vinaya (voorschriften), Geheim (mantra’s) en Zuiver Land) om zo een eind te maken aan de vooroordelen tegenover enig afzonderlijke stroming. De Meester renoveerde ook oude tempels, printen Soetra’s en construeerde beelden. Hij richtte Westelijk Geluk Tuin Klooster, de Boeddhist Lezingenzaal en Qixing Klooster op.

 

Gaf lezingen op talloze Soetra’s, de Meester zorgde ervoor dat het Boeddhisme opbloeide in Hong Kong. In 1959 zag de Meester dat de condities in het Westen rijp waren, en instrueerde zijn volgelingen om de Sino-American Buddhist Association (later hernoemt Dharma Realm Buddhist Association) in de Verenigde Staten op te richten. In 1962 op uitnodiging van Amerikaanse Boeddhisten reisde de Meester alleen naar de Verenigde Staten waar hij de vaandel van de juiste Dharma hees in de Boeddhistische Lezingenzaal in San Francisco. In 1968 werd de Shurangama Studie en Beoefening Zomer Sessie gehouden, meerdere studenten van de Universiteit van Washington in Seattle kwamen de Boeddhadharma studeren. Nadat de sessie was afgerond, vijf jonge Amerikanen verzochten toestemming om hun hoofden te scheren en om het huiselijk leven te verlaten, wat het begin van de Sangha markeert in de geschiedenis van het Amerikaanse Boeddhisme. Sindsdien loopt het aantal Amerikaanse volgelingen op die het huiselijke leven hebben verlaten onder leiding van de Eerbiedwaardige Meester, wat een diepgaand en verrijkend invloed heeft op de verspreiding van de Boeddhadharma en de vertalingen van de Soetra’s in het Westen. De Meester zijn uitleg van de Soetra’s en lezingen van de Dharma zijn diepgaand maar toch makkelijk te begrijpen. Meerdere decennia zijn in een flits voorbij gegaan en de Meester heeft de Dharmazetel bestegen en meer dan tienduizend Dharmalezingen gegeven. Meer dan honderd van zijn lezingen zijn vertaald naar het Engels. Niemand anders heeft het vertalen van zoveel Soetra’s naar het Engels begeleid. In 1973 richtte de Meester  de International Translation Institute op dat van plan is om de volledige Boeddhistische Canon in alle talen van de wereld te vertalen zodat de Boeddhadharma over de hele wereld verspreid kan worden. In 1974 kocht de Meester de City van Ten Thousand Buddhas en richtte de Dharma Realm Buddhist University op en de Sangha and Laity Training Programs om Boeddhistische deskundigen op te leiden op een internationale schaal. Verder richtte hij de Instilling Goodness Elementary School en Developing Virtue Secondary School op om de kinderen hun bewustzijnen te beschermen van de bezoedeling. Op navolgende jaren heeft de Meester succesvol de Gold Mountain Monastery, Gold Wheel Monastery, Gold Summit Monastery, Gold Buddha Monastery, Avatamsaka Monastery, Dharma Realm Monastery, Amitabha Monastery, the City of the Dharma Realm en andere Weg-plekken van de juiste Dharma opgericht.

 

Hij offerde zichzelf op om anderen te dienen, de Meester was niet bang om te zwoegen en te lijden. Diende als een model voor anderen in het oprichten van scholen en het onderwezen van de leringen. En om het talent van toekomstige generaties te bevorderen heeft de Meester de City of Ten Thousand Buddhas opgedragen als de “Toevluchtsoord voor de Boeddhisten van de Wereld”. De tradities van de Stad van Tienduizend Boeddha’s zijn streng, en de bewoners streven ernaar om ijverig de Zes Uitmuntende Grondbeginselen te beoefenen opgesteld door de Meester nadat hij het huiselijk leven had verlaten: niet vechten, niet begeren, niet zoeken, niet egoïstisch zijn, geen persoonlijk gewin nastreven en niet liegen. Dankzij de invloed van de Eerbiedwaardige Meester zijn integriteit en cultivatie is de Stad van Tienduizend Boeddha’s een belangrijke Weg-plek in de Verenigde Staten geworden. De Meester heeft een gedicht opgesteld om zijn principes uit te drukken:

 

Ook al bevriezen we, we zijn onwrikbaar.
Ook al verhongeren we, we bedelen niet.
Ook al sterven we van armoede, we vragen nergens om.
Overeenstemmend met omstandigheden, we veranderen niet.

Onveranderlijk, we stemmen overeen met de omstandigheden.

We hechten krachtig aan onze drie grote principes.

 

We geven onze levens op om het werk van de Boeddha uit te voeren.
We nemen onze verantwoordelijkheid om onze eigen lotsbestemmingen te bepalen.
We corrigeren onze levens om de Sangha’s rol te vervullen.
In specifieke zaken, begrijpen we de principes.
De principes begrijpend, passen we ze toe in specifieke zaken.
We zetten de enkele polsslag van de Patriarchs bewustzijn-overdracht voort.

 

De Eerbiedwaardige Meesters diepgaande samadhi en wijsheid heeft werkelijk het grote pad voor Bodhi geopend voor levende wezens in het tijdperk van de Dharma’s verval. Het is alsof in het diepste van de nacht, we plotseling de lamp van Prajna wijsheid zien, en in de duisternis we de geur van de Dharma-stamboom ruiken. Het is als een zuivere lotusbloem die uit de modder groeit en bloeit. Bij het verwezenlijken van de ondoorgrondelijke staat van een grote beoefenaar, worden we geroerd om onze bewondering en lof uit te spreken.

 

Biografie van de Eerbiedwaardige Meester Hsuan Hua (Engels)

 

De Leraar van de Eerbiedwaardige Meester Hsuan Hua: