Oorspronkelijk had Yuan Shikai niet de moed om zichzelf tot keizer uit te roepen. Maar nadat zijn bediende hem had verteld dat hij hem in een gouden draak had zien transformeren, was Yuan vastbesloten om zijn droom om een keizer te worden te verwezenlijken.

 

Goede en wijze adviseurs! Vandaag heeft iedereen gesproken over hoe hij of zij het huishoudersleven verlaten hebben. Oorspronkelijk was ik van plan om over mijn eigen redenen voor het verlaten van het huishoudersleven te praten, maar dat is zo’n lang verhaal dat ik het niet ga vertellen. Er is ‘n boek over de gebeurtenissen in mijn leven, en iedereen die de details wilt weten kan het lezen. Maar het geeft enkel ‘n algemeen beeld. Feitelijk, is slechts ‘n klein deel van de dingen die ik gedaan heb vastgelegd. Als alles dat ik gedaan heb opgeschreven zou moeten worden, zou dat document zo lang zijn als de gehele Boeddhistische Canon.

 

Om te beginnen zal ik praten over de tijd dat ik net gearriveerd was in de Verenigde Staten. Toendertijd kwamen enkele Chinezen naar mijn lezingen luisteren. Ik gaf lezingen over de Vajra Soetra. Wanneer ik lezingen gaf toen, kwamen er ongeveer vijftien mensen luisteren, maar het maakte me niet uit hoeveel mensen er waren. Of het er nou veel of weinig waren, ik gaf mijn lezingen gewoon hetzelfde. Vijftien of zestien was niet ‘n klein aantal. Maar nadat ik klaar was met het geven van lezingen over die Soetra, kwamen er nauwelijks nog Chinezen. Waarom niet? Dit is omdat Chinezen veel meer geïnteresseerd zijn in het verdienen van geld dan in het bestuderen van de Boeddhadharma.

 

Daarna gaf ik lezingen over de Prajna Paramita Hart Soetra. Ik schreef ’n gedicht van acht zinnen om elke regel van de Hart Soetra uit te leggen. Zo’n uitleg heeft nog nooit eerder bestaan in al deze duizenden jaren. Het werd de Prajna Paramita Hart Soetra Standaardloze Gedicht Commentaar. Dus de Hart Soetra was de tweede Soetra waarover ik lezingen gaf in de Verenigde Staten. Gedurende deze periode gaf ik twee lezingen op zaterdag en op zondag, vier lezingen ieder weekend. Ookal kwamen er geen Chinezen naar de lezingen, er kwamen wel Amerikanen, maar slechts drie van hen. En raad eens wat ze deden? Terwijl ik lezingen gaf vanaf het platform ging er één van hen op de grond liggen en viel in slaap, ‘n ander zat leunend naar één kant en de laatste gooide zijn voeten op de tafel. Op deze manier luisterde ze naar de lezing. Ookal waren ze zo, ik stoorde me er niet aan en bekritiseerde ze niet. Ik liet ze gewoon doen wat ze wilden.

 

Later wilde iemand die mijn lezingen naar het Engels vertaalde naar Taiwan gaan om Chinees te studeren. Voordat hij wegging, kwam hij elke dag om te mediteren. Ik zei tegen hem, “Je moet naar Taiwan gaan om toevlucht te nemen tot het Drievoudige Juweel.” Toen hij op het punt stond om naar Taiwan te vertrekken om te studeren, vertelde ik hem over al de Ouderling, grote, en beroemde Dharmameesters in de verschillende Taiwaneese tempels. Tijdens zijn verblijf in Taiwan, bezocht hij hen allemaal om zijn respect te betuigen. Maar hij nam tot niet één van hen toevlucht. Toen ik hem vroeg waarom, zei hij dat hij geen “rode enveloppen” [donaties van geld] had om te offeren, daarom was niet één van hen bereid om hem als volgeling te nemen. Daarom had hij geen toevlucht genomen. Toen hij terugkeerd was naar de Verenigde Staten, vroeg hij of hij toevlucht met mij mocht nemen. Ik zei hem te wachten, om rustig aan te doen en om naar iemand te zoeken die meer wijsheid bezat. Na ‘n tijdje verzocht hij het opnieuw, maar ik gaf nog steeds niet mijn toestemming. Later vroeg hij het voor ‘n derde keer en ik gaf uiteindelijk toestemming.

 

In 1968 bracht hij rond de dertig studenten van Seattle naar San Fransisco om de Shurangama Soetra met mij te bestuderen. Sommigen van hen waren voor hun doctoraat aan het studeren; anderen studeerden voor hun Masters. Anderen waren  nog steeds studenten. Er waren er meer dan dertig. Ik gaf voor hen lezingen over de Shurangama Soetra over ‘n periode van zesennegentig dagen. In het begin gaf ik slechts één lezing per dag. Nadat ‘n halve maand was verstreken, had ik het gevoel dat ik niet in staat zou zijn om tijd te eindigen, daarom begon ik twee lezingen per dag te geven. Na nog ‘n halve maand had ik nog steeds het gevoel dat ik niet op tijd klaar zou zijn, daarom begon ik drie keer per dag lezingen te geven. In de laatste maand gaf ik dagelijks vier lezen over de Shurangama Soetra.

 

Ik deed zelf al het koken, kookte water, maakte thee, maakte de toiletten schoon en deed de afwas. Het was voor de studenten niet toegestaan om de keuken te betreden. Zij gebruikten hun tijd om aantekeningen te maken, hun aantekeningen te ordenen en om de voorschriften te bestuderen. Als ik geen lezingen aan het geven was, deed ik al deze andere klusjes. Ik herinner me nog steeds dat op de laatste dag toen één van de studenten de keuken inkwam om me te helpen met het pakken van de borden en kommen uit de keukenkast. Maar toen – boem! – vielen ze allemaal op de grond en braken. Zo op de laatste dag had niemand iets te eten.

 

Op dit momenten moeten sommigen van jullie denken, “U heeft beloofd om over de belangrijke mensen en gebeurtenissen van China in deze eeuw te spreken. Waarom praat u nu over al deze andere dingen?” Ik weet dat velen van jullie deze gedachte hebben, dit is omdat ik veel van jullie mentale “telegrammen” heb ontvangen. En daarom zal ik nu terugkeren naar mijn oorspronkelijke onderwerp.

 

Het volgende gedicht gaat over Yuan Shikai,

 

Heren maken gebruiken van

het beleid dat leidt tot vrede.

Dat verandering brengt beetje bij beetje

gedurende dertig jaar.

Hoe kan hij ‘n ordinair persoon zijn?

De ‘s nachts bloeiende cereus verschijnt

Maar heel kort.

In het oosten, westen, noorden en zuiden,

Vechten draken en tijgers strijden.

Op zeven en acht wordt het lot bepaald,

En door het gehele land, worden de dingen

Hardhandig gestabiliseerd.

 

Wanneer de onderste helft van huai (x) in “beleid dat leidt tot vrede” (welk het karakter yi (x) zonder het stipje en de bovenste streep) onderaan wordt toegevoegd aan het karakter ji (x) in het samengestelde woord voor “heren,” krijg je het karakter yuan (x). Het woord “yuan” wordt niet direct gegeven; je moet het afleiden uit de zin “Heren maken gebruiken van het beleid dat leidt tot vrede.” Hoe kunnen we dit weten? De volgende regel zegt, “Dat verandering brengt beetje bij beetje gedurende dertig jaar.” De meeste mensen dachten dat dit betekent dat er na dertig jaar ‘n verandering zou zijn, maar eigenlijk vertelt het ons dat we ‘n horizontale streep onderaan het karakter voor “dertig jaren” (x) moeten toevoegen, en zo wordt het karakter shi (x). “Hoe kan hij ’n ordinair persoon zijn?” Wanneer de karakters voor “hoe” (x) en “gewoon” (x) naast elkaar geplaatst worden vormen ze het karakter kai (x). Dat maakt dus de drie tekens van de naam Yuan Shikai. “De ‘s nachts bloeiende cereus verschijnt maar heel kort.” De cereusbloem bloeit en vergaat heel snel. Het symboliseert Yuan Shikai die slechts voor drieëntachtig dagen keizer was. Slechts drieëntachtig dagen gingen voorbij vanaf het moment dat hij de troon besteeg en totdat hij zijn macht verloor.

 

“In het oosten, westen, noorden en zuiden, / Vechten draken en tijgers strijden.” Dit verwijst naar de wijze waarop iedereen met elkaar aan het vechten was in Shanxi, Shandong, het noorden en het zuiden. “Op zeven en acht wordt het lot bepaald, / En door het gehele land worden dingen hardhandig gestabiliseerd.” “Zeven en acht” is ‘n verwijzing naar de vijftiende jaar van de Republiek (1926). Dat jaar was lang van tevoren vastgesteld. Toendertijd begon China ‘n beetje vrediger en kalmer te worden.

 

De Expeditie naar het Noorden van Chiang Kaishek [de poging om het noordelijke deel van China te verenigen] was geslaagd. Elders waren Feng Yuxiang in de Shandong provincie, Yan Xishan in de Shanxi provincie, Wu Peifu in het zuiden en Zhang Zuolin in het Noorden allemaal met elkaar aan het strijden.

 

Laat me jullie een verhaal vertellen over Yuan Shikai. Oorspronkelijk had Yuan Shikai niet de moed om zichzelf tot keizer uit te roepen. Hij had ‘n heel kostbare en waardevolle jaden theekop die hij altijd gebruikte, en hij koesterde die theekop evenveel als zijn eigen leven. Op een dag ging zijn bediende zijn kamer binnen om hem thee in die theekop op te dienen. Zodra hij de kamer instapte, zag de bediende Yuan Shikai slapen — maar de slapende vorm had niet de vorm van Yuan Shikai, het was ‘n pad. De man was zo geschokt om zijn meester getransformeerd te zien als ‘n pad dat hij de jaden theekop uit zijn handen lieten vallen, en het viel op de vloer en verbrijzelde. De paddenspirit sliep door, en de bediende ging naar het hoofd van de huishouding voor hulp, en zei, “Ik heb de jaden theekop van de meester laten vallen; mijn leven is verdoemd. Heb jij ‘n manier om mij te redden?”

 

De manager zei, “Ik heb ‘n hele goede methode, maar je moet me tienduizend klompjes zilver betalen om het te horen.” Er heerste toendertijd veel corruptie en omkoperij. De werknemers van rijke huishoudens hadden allemaal extra geld en grote inkomens. Tienduizend klompjes zilver was niet zo‘n groot bedrag. Dus de bediende zei, “Oké, ik zal jou tienduizend klompjes zilver betalen om mijn leven af te kopen.”

 

De manager zei tegen hem, “Als je je meester ziet, zeg hem dan dit: ‘Toen ik de Meester zijn kamer binnenkwam, zag ik dat de meester in ‘n slapende vijfklauwige gouden draak veranderd was. Ik denk dat de meester later zeker de keizer zal worden.’ Ik garandeer dat dit je leven zal redden.”

 

De bediende ging en knielde voor zijn meester en legde uit dat hij de meester in ‘n vijfklauwige gouden draag had zien veranderen, en was daardoor zo geschrokken dat hij de jaden theekop had laten vallen. Toen Yuan Shikai dat hoorde, was hij zo verheugd dat hij de bediende beloonde met honderdduizend klompjes zilver. Hij vergaf de bediende en liet hem niet doden. Vanaf dat moment was Yuan Shikai vastberaden om de keizer te worden. Omdat zijn bediende hem verteld had dat hij hem in ‘n gouden draak had zien veranderen, Yuan was vastberaden om zijn droom om de keizer te worden uit te laten komen. In China gelooft men dat alleen ‘n echte draak de Zoon van de Hemel (de Keizer) kan worden, en dat ‘n vijfklauwige gouden draag ‘n draak is die ’n mens geworden is en bestemd is om de Keizer te worden.

 

Een lezing, gegeven op 16 Oktober 1990,

In Jelenia Gora (vlakbij Wroclaw), Polen

 

 

Naar volgende Dharmalezing

Terug naar Dharmalezingen Europa