Ik ben ’n communist sinds dat ik geboren ben: ik geeft al datgene dat ik bezit aan anderen, en ik wil niets voor mijzelf.
Goede en wijze adviseurs! We zijn nu in het ruimtetijdperk. De afstanden tussen mensen op deze planeet Aarde zijn kleiner geworden, en taalbarrières zijn overwonnen. Hoewel dat er nog steeds ’n kleine afstand tussen het publiek en mijzelf is en dat er nog steeds ‘n paar taalbarrières zijn, zijn dit in over het algemeen obstakels die we te boven moeten komen in het ruimtetijdperk.
Aangezien dit het ruimtetijdperk is, zouden alle naties hun krachten moeten bundelen en samen moeten werken; de mensen van alle nationaliteiten moeten één grote familie vormen. Wanneer de mensen van alle nationaliteiten samenkomen om één grote familie te vormen, zullen alle landen verenigd worden in één grote natie. Wanneer deze grote natie eenmaal gevormd is, zal het sterker zijn dan enig natie of ras. Iedereen zal in harmonie samenleven.
De Stad van Tienduizend Boeddha’s heeft meer dan vijfhonderd hectaren land en ongeveer tachtig gebouwen. Er kunnen ongeveer twintigduizend mensen in de Stad wonen. We willen de Stad van Tienduizend Boeddha’s aan alle Boeddhisten van de hele wereld aanbieden. We willen al de gebouwen op dit stuk land aan alle volgelingen van al de religies van de wereld schenken. We willen het niet alleen aan alle Boeddhisten en alle volgelingen van de religies van de wereld schenken, we willen het aan alle levende wezens in de wereld schenken. Iedereen die wil, mag de gebouwen en het land gebruiken zonder dat ze huur moeten te betalen. Ze zijn voor iedereen gratis te gebruiken.
Het Boeddhisme van de Stad van Tienduizend Boeddha’s is iedereen z’n Boeddhisme. Het is niet het Boeddhisme van ‘ n bepaald land of van ‘n specifiek persoon of ‘n bepaalde soort mensen. Het is het Boeddhisme van de gehele mensheid. Alle wezens – hetzij geboren via ‘n baarmoeder geboren via ‘n ei, geboren via vocht, geboren via transformatie, begiftigd met gedachten, ontberen van gedachten, niet volledig begiftigd met gedachten, niet volledig het ontberen van gedachten, voelend of niet voelend – tot aan de muggen en mieren, zolang als ze willen om naar de Stad van Tienduizend Boeddha’s te komen, verwelkom ik ze van harte.
Geloof je wat ik zeg? Waarom geloof je het? Het is niet iets dat mensen makkelijk vinden om te doen. Er is niemand in de gehele wereld die bereid is om te doen wat ik aan het doen ben. Normale mensen houden hun eigen plekken voor hun eigen gebruik en willen zelfs het bezit van anderen in handen krijgen. Waarom zou iemand willen dat iedereen zijn plek gebruikt, en zelfs niet de plekken van anderen wil? Waarom geloof je dat iemand dit zou doen? Geef me je redenen.
Vandaag ga ik me niet druk maken over het breken van de wetten van dit land. Het zogenaamde “gemeenschappelijk bezit” [gong can, de gebruikte term voor communisme] betekent het afpakken van de bezittingen van anderen voor zichzelf, maar zonder z’n eigen bezittingen te delen met anderen. Ik, aan de andere kant, geef mijn eigen bezittingen aan anderen, zonder dat ik de bezittingen van anderen wil. Zo’n soort principe vind je niet in de wereld. Hoe komt het dat ik erin geloof? En hoe kun je er zeker van zijn dat ik je niet bedrieg? Wat voor methode heb je om te verifiëren dat mijn woorden waar zijn? Wat als ik deze truc gebruik om jullie allemaal naar de Verenigde Staten te laten komen en wanneer jullie daar dan eenmaal aankomen hou ik jullie vast in de Stad van Tienduizend Boeddha’s? Wat ga je dan doen? Maar dat zal ik niet doen, zo maak je alsjeblieft geen zorgen.
Nu ga ik jullie vertellen waarom ik dit doe. Dit is omdat ik zie dat mensen ruimtereizen willen maken, en als de mensen op aarde nog steeds niet met elkaar om kunnen gaan en niet samen kunnen werken, dan zijn we echt heel stom. Als mensen op deze planeet niet samen kunnen leven en iedereen wil de ruimte in gaan, wat gaan we dan doen wanneer er niemand meer op aarde is? Dat is waarom ik het gevoel heb dat ik iedereen samen moet brengen, zodat we samen kunnen leven op deze planeet zonder dat we de ruimte in hoeven te vluchten. Daarom moeten wij als Boeddhisten er aan werken om alle religies en levende wezens te verenigen.
Dit is ‘n ambitie dit ik heb sinds dat ik klein was. Ik wil instaan voor alle levende wezens en in hun plaats lijden ondergaan. Ik wens om alle zegening waarvan ik zou moeten genieten aan anderen te geven, en om al het lijden van anderen op me te nemen. Toen de Japanners China aanvielen, stuurden ze vele Chinezen naar werkkampen waar ze zwaar werk moesten doen. Zij hadden niet genoeg te eten of genoeg kleren om te dragen, en velen kwamen om door de kou en honger. Daarna lieten de japanners honden los op hun lijken. Omdat ik getuige was van het lijden van de Chinezen, begon ik met het eten van slechts één maaltijd per dag. Daarvoor, toen ik nog drie maaltijden per dag at, kon ik wel vijf kommen met eten op per maaltijd. Toen ik begon met het eten van slechts één maaltijd per dag, at ik maar drie kommen met eten, en liet ik de twaalf overgebleven kommen over voor mensen die niets te eten hadden. Als zij eten konden hebben om te eten, konden ze wat langer blijven leven. Wat ik deed was echt “het delen van mijn bezit,” daarom zei ik tegen die communisten, “Jullie zijn niet geschikt om in de Communistische Partij te zitten. Ik ben degene die werkelijk zijn bezit deelt, en daarom ben ik de ware vader van de Communistische Partij.” Begrijpen jullie dit?
Mensen die helemaal niets te eten hadden kwamen allemaal naar mij toe voor voedsel, en daarom waar ik ook heen ging, had ik ongeveer ‘n paar honderd mensen die me volgde en met me aten. Dat is waarom ik zeg dat ik werkelijk “mijn bezit deel” en de echte vader van de Communistische Partij ben. De Chinese Communisten zeiden, “Jij bent niet eens zo oud als Mao Zedong. Hoe kan jij de vader van de Communistische Partij zijn?”
Ik zei, “Mao Zedong leerde het communisme door Marx en Lenin te lezen. Ik ben ‘n communist geweest sinds mijn geboorte: ik geef wat ik heb aan anderen, en ik wil niets voor mezelf. Ik heb zelfs het huiselijk leven achtergelaten, zo als ik niet de vader van het communisme ben, wat ben ik dan?”
Mao Zedong pakte het geld af van de rijken en de armen voor z’n eigen gebruik, terwijl ik zelfs geen geld wil. Of ik nou veel of weinig geld heb, ik geef het aan anderen.
Laat me jullie iets anders vertellen. In 1979, in San Fransisco, zei ik tegen opzichter Quentin Kopp, “Over tien jaar zal het communisme langzaam aan beginnen te verdwijnen. Geloof je dat?” Natuurlijk geloofde hij dat niet. Waarom niet? Dit is omdat het communisme toen net als de zon was op z’n hoogte punt, in de hoogtijdagen van z’n bloei. Wie zou verwachtten dat het tien jaar later zou verdwijnen? Maar ik durfde het toen te zeggen, zonder bang te zijn dat de Communistische Partij me zou proberen te vermoorden. Als de Communisten erachter gekomen waren, zou het gevaarlijk zijn geweest, is het niet? Omdat de karmische overtredingen van levende wezens continue veranderen, is in deze wereld een partij ‘n tijdje aan de macht, en dan weer ‘n andere.
Laat me jullie vertellen over ‘n paar van de veranderen die zich voor hebben gedaan en die zich voor zullen doen in China deze eeuw. Ik zal beginnen met de regeer periode van Keizer Xuantong (1908-1911) van de Qing Dynastie. Het gedicht over de Qing Dynastie gaat als volgt,
Wolken omvangrijk en donker,
Dampen dicht en somber.
De draak is naar de aarde teruggekeerd,
En modder is tot aap gemodelleerd.
Een drie jaar oud kind geniet slechts drie jaren van zegeningen.
Onder de maan is er geen heerser
En de wateren drogen op.
In een enkele dag, zijn de wijde uitgestrekte mist en golven overgenomen.
De wolken waren donker en onaangenaam en er was ‘n sombere mist. Een draak van de hemelen groef zich de aarde in en veranderde in modder. Toen werd de modder opgegraven en in de vorm van ‘n klein aapje gekneed. Het drie jaar oude kind was Keizer Xuantong [die de troon besteeg op driejarige leeftijd en afgezet werd toen hij zes was]. Er is geen karakter voor “heerser” (? ) onder het karakter voor “maan” (?). Dit impliceert dat er ‘n “heerser” boven de “maan” is. Het woord “wateren” verwijst naar de drie stipjes in het karakter voor “water”, zo verwijst de hele regel naar het karakter “qing” (?) van de Qing Dynastie. De wateren die opdrogen symboliseren het einde van de Qing Dynastie. “De wijde uitgestrekte mist en golven” is het land van China. Het karakter voor “een enkele dag” (?) maken samen het karakter “xuan” (?) min het bovenste element (?); zo betekent de zin dat de regeringsperiode van Keizer Xuantong snel over zou zijn.
De dingen die ik jullie nu vertel zijn dingen die zelfs de meeste geleerde Chinezen jullie niet zouden kunnen vertellen.
Het tweede gedicht beschrijft Sun Yatsen.
Jij, meneer, bent de grootvader,
Wiens innerlijke kwaliteiten gebalanceerd zijn.
Een regenboog van tienduizend mijlen breekt de golven in zijn zoektocht;
Vanaf de top van Gele Kraanvogel Toren wordt ‘n jaden fluit gespeeld.
Door het gehele land zingen mensen het lied van de overwinning,
Omdat ‘n nieuwe vlag met vijf kleuren gehesen wordt.
Als je de grootvader bent, impliceert dat dat er ‘n kleinkind is, zo verwijst de eerste zin naar het karakter “zon” (?) voor “kleinkind.” “Wiens innerlijke kwaliteiten gebalanceerd zijn” is ‘n deel van ‘n zinsdeel die uit de Analects komt. De volledige zin luidt, “Zijn uitwendige prestaties (?) en innerlijke kwaliteiten (?) zijn gebalanceerd.” Zo is het karakter “wen” (?), door zijn weglating, verborgen in deze regel van het gedicht. Deze twee regels bevatten de naam Sun Wen [ook bekend als Dr Sun Yatsen, oprichter van de Chinese Republiek].
“Tienduizend mijlen” verwijst naar de afstand van Honolulu naar China. Deze regel beschrijft hoe Sun Yatsen heen en weer reisde per schip tussen Honolulu en China, net als ‘n regenboog in de lucht, het doorstaan van de wind en golven omwille voor revolutie. De jaden fluit is ‘n metafoor voor de roep om revolutie die vanuit de Gele Kraanvogel Toren gemaakt werd [de Wuchang Opstand in de provincie Hubei op 10 Oktober 1911]. Mensen uit alle richtingen beantwoorde de oproep en kwamen om zich bij de revolutie te voegen. De “nieuwe vlag met vijf kleuren” verwijst naar de vijfkleurige vlag [met rood, geel, blauw, wit en zwart die de samenwerking tussen de vijf grote etnische groepen binnen China representeerde: de Han Chinezen, de Mantsjoes, de Mongolen, de islamitische Hui minderheid en de Tibetanen] die als nationale vlag in gebruik werd genomen toen de Chinese Republiek werd gesticht.
We hebben allemaal affiniteiten met elkaar en vandaag hebben we met elkaar geproken over enkele belangrijke wereldzaken en over enkele zaken van oorzaak en gevolg. De zaken waarover ik gesproken heb, worden niet eens begrepen door geleerden of doctoren. Niet iedereen kan deze zaken uitleggen.
Een lezing gegeven op 16 Oktober 1990 in Polen